به نقل از «ایران اکونومیست»

دالان تورانی ناتو پای ‌رژیم صهیونیستی را به خزر باز می‌کند

تاریخ انتشار: ۴ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۸۷۱۶۰

رئیس دفتر مرکز مطالعات بین‌المللی انرژی وین گفت: اتحادیه اروپا قصد دارد ذیل طرح دالان تورانی ناتو، مستقیم و بدون ضرورت عبور از خاک ارمنستان یا ایران، گاز آذربایجان را در مرزهای اروپایی دریافت کند.

فریدون برکشلی، رئیس دفتر مرکز مطالعات بین‌المللی انرژی وین در گفت‌‌و‌گو با ایران اکونومیست با اشاره به تحولات قفقاز جنوبی و پیشروی ارتش آذربایجان در خاک ارمنستان (نزدیک به مرز ایران و ارمنستان) و تاثیر آن بر معادلات انرژی منطقه اظهار داشت: به تازگی رئیس‌جمهور ارمنستان در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک، خواستار آغاز فوری و جدی مذاکرات صلح با جمهوری آذربایجان شد و در ادامه خطاب به کشورهای اتحادیه اروپا اظهار کرد که حمایت از آذربایجان به معنای تامین گاز فراوان و بی‌وقفه نخواهد بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

* سناریوی حذف ایران و ارمنستان از مسیر ترانزیت گاز به اروپا

وی افزود: همین سخنرانی اشاره به طرح احداث خط لوله گاز از بخش جنوبی ارمنستان (تصویر 1 خط آبی‌رنگ) و اتصال آن به خط لوله تاناپ دارد که اتحادیه اروپا، قصد دارد تا مستقیم و بدون ضرورت عبور از خاک ارمنستان یا ایران، گاز آذربایجان را در مرزهای اروپایی دریافت کند. در واقع شرایط موجود حکایت از همین واقعیت دارد.

 

تصویر 1- کریدور گاز جنوبی که گاز ترکمنستان و آذربایجان را از مسیر ترکیه به اروپا صادر می‌کند.

برکشلی گفت: ارمنستان امیدوار بود که از طرف مسکو حمایت شود، اما درگیری روسیه در اوکراین، امکان حمایت جدی روسیه را تقریبا غیرممکن می‌سازد. اروپا و کشورهای ذینفع از برقراری این مسیر، موقعیتی را مناسب‌تر از این مقطع نمی‌توانستند پیدا کنند.

رئیس دفتر مرکز مطالعات بین‌المللی انرژی وین افزود: ذخایر اثبات شده گاز طبیعی آذربایجان بالغ بر ۱.۳ تریلیون متر مکعب است، مصرف داخلی این کشور هم پایین است بنابراین احداث خط لوله دوم که از دالان جعلی زنگزور گذر خواهد کرد، توجیه اقتصادی دارد، گفته می‌شود که تکمیل کریدور زنگزور تا سال ۲۰۲۷ عملیاتی خواهد شد.

* طرح جعلی زنگزور‌ دست برتر را در اختیار آذربایجان قرار می‌دهد

وی توضیح داد: چنانچه مرز جمهوری اسلامی ایران و ارمنستان از نقشه جغرافیای منطقه حذف شود، بدین معناست که عبور و مرور کالا و یا انتقال گاز به مقاصد مختلف فقط با مجوز جمهوری آذربایجان قابل انجام است.

برکشلی گفت: البته انتقال گاز ایران به آذربایجان مشکل نخواهد داشت و این کشور می‌تواند از انتقال گاز برای افزایش عرضه به ترکیه و اروپا به نفع خود استفاده کند اما حتی چنانچه ایران بتواند با سرمایه‌گذاری، ظرفیت تولید و عرضه گاز خود را در در غرب کشور افزایش دهد، باز هم سیاست‌های انرژی آذربایجان تفوق نسبی خواهد داشت.

رئیس دفتر مرکز مطالعات بین‌المللی انرژی وین ادامه داد: تفلیس، پایتخت گرجستان، از مجادلات ارمنستان و آذربایجان ناخشنود است. آسیای میانه و قفقاز دوران سختی را می‌گذراند. بیشتر جمهوری‌های سابق شوروی درگیری‌های مرزی دارند و حالا جنگ اوکراین هم مزید بر علت شده است.

وی گفت: اتحادیه اروپا همواره ارمنستان را متهم می‌کند. بروکسل می‌گوید که ارمنستان مانع انتقال گاز آذربایجان به اروپاست. به هر حال چنانچه درگیری‌ها تداوم پیدا کند، انتقال گاز در مسیر خط لوله تاناپ (TANAP) و در ادامه خطوط لوله تاپ(TAP)  مختل خواهد شد. ایران هم سودی نخواهد برد، زیرا در هر صورت از دسترسی به دریای سیاه محروم خواهد شد.

* ترکیه برنده تحولات ژئواستراتژیک منطقه در حوزه تجارت گاز می‌شود

برکشلی گفت: ترکیه حداقل دو دهه به دنبال یافتن نقش و جایگاهی در ترانزیت گاز به اروپاست. در واقع ترکیه در دهه ۱۳۹۰ که ایران هنوز برنامه افزایش ظرفیت و عرضه و صادرات داشت، مانع اصلی انتقال گاز ایران به اروپا بود. ترکیه انتظار داشت تا گاز ایران را راسا در اروپا عرضه کند و به عواید حاصل از دریافت حق ترانزیت رضایت نداشت.

رئیس دفتر مرکز مطالعات بین‌المللی انرژی وین گفت: حالا هم از زاویه دیپلماسی گازی، ترکیه برنده مهم تحولات ژئواستراتژیک اخیر است. این کشور می‌تواند گاز دریافتی را از طریق خط لوله به مدیترانه و اروپا صادر کند و یا در بنادر این کشور از طریق (LNG) به کشورهای مختلف عرضه کند.

* دالان تورانی ناتو، پای رژیم صهیونیستی و ناتو را به منابع هیدروکربوری دریای خزر باز می‌کند

وی درباره تسهیل دسترسی ناتو و اسرائیل به منابع دریای خزر در صورت اجرای موفقیت‌آمیز دالان تورانی ناتو گفت: البته تقسیم دریای خزر هنوز محل مناقشه است. اتفاقا بخش اعظم گاز خزر در سمت ایران است. البته عمق ساحل زیاد است. برداشت از ذخایر به تکنولوژی و سرمایه‌گذاری بالایی نیاز دارد که متاسفانه ایران از آن بی‌بهره است. اما حضور اسرائیل، ترکیه و سایر کشورها در دریای خزر برای نفت هم هست.

برکشلی گفت: درحقیقت در خزر، هر کشوری که اولین چاه را حفر کرد، صاحب ذخایر آن است. مرزهای کف آب چندان تعیین‌کننده نیستند. جمهوری‌های حاشیه دریای خزر در طی بیست و چند سال گذشته با عقد قراردادهای جذاب برای کمپانی‌های به نام اروپایی و آمریکایی، میزان برداشت خود را مرتبا افزایش داده‌اند.

رئیس دفتر مرکز مطالعات بین‌المللی انرژی وین‌ گفت: دل‌مشغولی ایران در جنوب در سال‌های گذشته، ایران را از طراحی و اجرای یک دیپلماسی فعال و موثر بازداشته است. به خاطر دارم در یکی از همایش‌های شرکت نفت در اواسط ۱۹۹۰، مدیر یکی از شرکت‌های اروپایی در پاسخ به سوالی در مورد رژیم حقوقی دریای خزر، اظهار داشت که «گیرم تمام دریای خزر متعلق به ایران باشد، اما از منابع نفت و گاز آن بهره‌برداری نمی‌شود».

پایان پیام/

منبع: خبرگزاری فارس

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: اتحادیه اروپا انتقال گاز دریای خزر خط لوله

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۸۷۱۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دفاع هوایی پاشنه آشیل اتحادیه اروپا

یک نشریه غربی در مطلبی با استناد به گفته‌های دانشمندان و کارشناسان به نقص‌ها و کمبودهای فراوان در دفاع هوایی اتحادیه اروپا و ناتو اشاره کرد و آن را بزرگترین نقطه ضعف این اتحادیه دانست. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه "فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ" در مطلبی به ضعف دفاع هوایی در اروپا پرداخته و نوشت: لیتوانیایی ها از این شرایط می ترسند و بر این عقیده‌اند که اروپا باید از حریم هوایی خود به درستی محافظت کند.

«وریناس کاسیوناس»، وزیر دفاع لیتوانی خواستار یک بازنگری در این باره است. وی که از اواسط ماه مارس این مسئولیت را در کشورش بر عهده گرفته است به عنوان میهمان در موسسه هادسون، اندیشکده محافظه کار در واشنگتن دی سی ناتو را به وجدان خود رجوع داده و خواستار بستن نشتی پدافند هوایی ائتلاف دفاعی ناتو شد. وی اراده فرضی ولادیمیر پوتین و توانایی روسیه برای حمله موشکی به ناتو را یادآور شد. نیوزویک به نقل از او نوشت که دفاع هوایی این ائتلاف بزرگترین نقطه ضعف آن است.

کشورهای بالکان هم از این شرایط هراسان هستند. در واقع دانشمندان بین 5 تا 8 سال به ناتو فرصت می دهند تا شرایطی را فراهم کند که بتواند در برابر روسیه از خود دفاع کند. فابیان هافمن از دانشگاه اسلو بزرگترین بدبین در میان تحلیلگران است: این کارشناس علوم سیاسی انتظار دارد روسیه ظرف دو تا سه سال پس از پایان جنگ در اوکراین به ناتو حمله کند. به اعتقاد وی از آنجایی که ارتش ولادیمیر پوتین به طور متعارف از غرب پایین تر است، تنها گزینه او حمله موشکی از منطقه کالینینگراد علیه بخش هایی از بالتیک است. به گفته هافمن ناتو باید برای این سناریو آماده شود. البته به اعتقاد وزیر دفاع جدید لیتوانی به نظر می رسد این مسئله تا کنون مورد غفلت قرار گرفته است.

برخی تحلیلگران و کارشناسان دیگر هم نظر مشابهی دارند. لیدیا واکس از بنیاد علم و سیاست برلین این طور تحلیل می‌کند که پدافند هوایی و دفاع موشکی زمینی در اروپا در حال حاضر "بسیار ناکافی" است. این دانشمند در واقع این دفاع توخالی را انگیزه ای برای پوتین می داند تا حوزه قدرت خود را از نظر سیاسی گسترش دهد . به گفته وی ضعف اتحادیه اروپا آن را در برابر باج گیری آسیب پذیر می کند. به نظر می رسد احساس تهدید از طرف بالتیک موجه باشد. واکس گفت: با برخی حملات متعارف پوتین می‌تواند ناتو را مجبور به درگیری کند، واکس گفت: این مسئله می‌تواند با هدف ارعاب غرب و بی‌ثبات کردن سیاسی ناتو باشد. تهدید ناشی از تسلیحات دقیق روسیه خطرش بیشتر از استفاده از آن ها علیه ناتو است.

به گفته این تحلیلگر، پتانسیل نظامی روسیه معیار تعیین کننده ای برای تعهد ضروری ناتو در قبال "پتانسیل باج خواهی است که مسکو با آن می تواند انسجام ناتو را تضعیف کند و بی ثباتی اجتماعی و سیاسی ایجاد کند." با طرح سپر آسمان اروپا (ESSI)، بخش‌هایی از ناتو می‌خواهند حریم هوایی خود را در برابر تهدیدات مسدود کنند. واکس گفت: اما این پروژه مشترک یک دشمن درون و مهم و آن هم فرانسه را دارد. در نوامبر سال گذشته، توماس گاسیلود، رئیس کمیته دفاعی مجلس ملی فرانسه تردید خود را در مورد این پروژه به روزنامه فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ آلمان ابراز کرد. وی هدفی شبیه به هدف "گنبد آهنین" اسرائیل را برای اروپا توهم آمیز دانست.

ESSI به ابتکار آلمان در دستور کار قرار گرفته است. توربن آرنولد و سون آرنولد از کارشناسان بنیاد علم و سیاست برلین بر این باورند که فرانسه و ایتالیا از این پروژه عقب‌نشینی می‌کنند - و این بدان معناست که پروژه دو ستون ضروری را از دست داده است. به نظر این کارشناسان این پروژه در سطوح مختلف مشکلاتی دارد.

اساسا، ESSI قصد دارد سیستم آلمانی IRIS-T SLM (سیستم تصویربرداری مادون قرمز Tail Surface Launched Medium Range) را بیشتر توسعه دهد. سپس مراحل بعدی دنبال خواهد شد. وزارت دفاع آلمان اعلام کرده است: از آنجایی که اولین نتایج باید به سرعت به دست آیند، در ابتدا تمرکز بر روی سیستم هایی است که در بازار موجود هستند یا قبلاً توسعه یافته‌اند. بنابراین، برای مثال، پاتریوت اولین انتخاب برای خریدهای فعلی است. با این حال، به گفته توربن و سون آرنولد، برای مثال، فرانسه منافع اقتصادی خود را در نتیجه این پروژه کنار گذاشته می‌بیند. به گفته این دو کارشناس فرانسه و ایتالیا سیستم دفاع هوایی SAMP/T (Surface-to-Air Missile Platform/Terrain) را که با همکاری هم تولید کرده اند، ترجیح می دهند.

لهستان نیز در ابتدا در برابر پیوستن به ESSI مقاومت کرد و می خواست تنها به سیستم های آمریکایی و بریتانیایی تکیه کند. همانطور که مجله دیفنس نیوز گزارش می دهد، لهستان البته اخیراً اعلام کرده است که می خواهد زیر این چتر محافظتی قرار گیرد. آرنولد معضل این همکاری را بر اساس منافع ملی مختلف و ارتباطات چند ملیتی مختلف این طور توصیف می کند: ESSI خارج از اتحادیه اروپا و ناتو قرار دارد، اما در نظر گرفته شده است تا از همه اروپایی‌ها محافظت کند و با سیستم‌ها و رویه‌های ناتو سازگار باشد. همه اینها در زمان صلح در اروپای غربی اتفاق می افتد . نیوزویک می نویسد، لوریناس کاسیوناس، وزیر دفاع لیتوانی فشار کاملا متفاوتی را برای تصمیم گیری در اوکراین مشاهده می کند. برای او امری بدیهی است که زمان به ویژه برای کشورهای بالتیک در حال اتمام است. وی همچنین سرنوشت مردم خود را با نتیجه جنگ اوکراین در هم آمیخته می بیند.

لیدیا واکس از موسسه علم و سیاست برلین می نویسد: «راه حل مشابه برای دفاع در برابر تسلیحات دوربرد مختلف روسیه، توهمی است. وی خواستار یک "معماری یکپارچه دفاع هوایی" است، یعنی ترکیبی استراتژیک توسعه یافته از ابزارهای مختلف عمل که امنیت را در زمین، دریا، هوا و همچنین در فضای سایبری و فضا ایجاد می کند.

به اعتقاد دانشمندان موسسه علم و سیاست برلین این همچنین مسیر مناسبی خواهد بود. توربن و سون آرنولد از این موسسه شکایت دارند که نه پاتریوت و نه پیکان-3 در اروپا ساخته نشدند و بسیار گران قیمت هستند، بنابراین سپر دفاعی هوایی ،امنیت اروپا را تقویت می کند و در عین حال پایگاه صنعتی آن را تضعیف می کند. آرنولد تاکید کرد: از این رو انتخاب سیستم‌ها بسیار مهم است و پیامدهای بلندمدتی برای پایگاه دفاعی صنعتی و فناوری اروپا خواهد داشت. به گفته وی در اینجا مسئله حفظ یا کاهش مشاغل و مهارت ها و همچنین کم و بیش وابستگی ها در زمینه های مهم و کلیدی نیز مطرح است.

تلاش ماکرون برای تبدیل اتحادیه اروپا به قدرت هسته‌ای مستقلمقابله اتحادیه اروپا با بحران مهاجران با ابزار اخراج

انتهای پیام/